Na de aardbeving in Ecuador in april 2016 werkt VVOB mee aan de heropstart van de technische secundaire scholen. In die context krijgen leerkrachten een opleiding in ‘herstelgericht werken’ en spreken we de privésector aan om materiaal te voorzien.
De aardbeving in Ecuador eerder dit jaar is de meest destructieve geweest in de regio sinds de ramp in Haïti in 2010. VVOB reageerde meteen. We maakten meer middelen vrij en verhuisden een deel van onze fondsen naar een onderwijsnoodplan. Die richtten we samen met de andere leden van de nationale Education Cluster op.
Wij focussen vanuit onze expertise op de onderwijsbehoeftes van de getroffen adolescenten. Het doel is om de secundaire technische opleidingen opnieuw voor hen open te stellen. Zo passen we het principe van 'building back better' (betere wederopbouw) toe en hebben we aandacht voor de cruciale link tussen humanitaire hulp op korte termijn en ontwikkelingssamenwerking op langere termijn.
Snelle respons
De Education Cluster lanceerde twee weken na de aardbeving het noodplan. In een eerste fase krijgen kinderen en jongeren toegang tot socio-emotionele steun en ontspanningsactiviteiten. In een tweede fase kunnen studenten deelnemen aan informele onderwijsinitiatieven, terwijl het land de heropstart van het formeel onderwijs voorbereidt. De derde fase bestaat uit formeel onderwijs met een aangepast curriculum.
Het Ecuadoraans ministerie van Onderwijs had al een contextgebonden noodcurriculum klaarliggen. Deze voorbereiding heeft de respons aanzienlijk versneld en vergemakkelijkt. VVOB steunt het werk van het ministerie. Daarbovenop houden we ons bezig met twee andere projecten: de opleiding van 250 studentenbegeleiders en leerkrachten in herstelgericht werken om gemeenschappen terug op te bouwen; en het voorzien van mobiel materiaal aan zoveel mogelijk technische scholen met behulp van de privésector.
Adolescenten: een aparte doelgroep
De reactie van adolescenten op rampen leunt meer aan bij die van een volwassene dan die van een kind. Deze jongeren vertonen tekenen van angst, een beschadigde identiteitsvorming, een verkorte en pessimistische kijk op de toekomst, asociaal gedrag zoals vandalisme en spijbelen, depressie, rebellie, problemen op school en relatiemoeilijkheden.
Om zeker te zijn van een ontwikkelingsgeschikte, langetermijnaanpak heeft VVOB de handen in elkaar geslagen met de Latijns-Amerikaanse tak van het International Institute of Restorative Practices. Samen voorzien we 250 studentenbegeleiders en leerkrachten uit het technisch onderwijs van de competenties om een veilige leeromgeving te creëren. Zo kunnen studenten op een gezonde manier hun gevoelens uiten op school, leren omgaan met conflictsituaties, persoonlijke relaties opbouwen en een gemeenschap opzetten. De opleiding stelt leerkrachten ook in staat om algemene bekwaamheden te integreren in hun lessen, zoals teamwerk, communicatie en probleemoplossend denken.
Mobiel materiaal
VVOB meent dat alle scholen snel hun deuren weer moeten openen, om zoveel mogelijk jongeren te bereiken. We werken hier op twee manieren aan. Ten eerste ondersteunen we het opzetten van schoolnetwerken. Die netwerken bestaan uit scholen in dezelfde districten die gelijkaardige opleidingen aanbieden. Opleidingen en vakken die gegeerd zijn door de arbeidsmarkt, zoals metaalbewerking, installatie van elektrische voorzieningen, landbouw en veehouderij, zijn onze focus. Ten tweede onderhouden we goede relaties met de privésector. Zij verzekeren de aanwezigheid van mobiel materiaal in de technische scholen.
In het kader van die publiek-private samenwerking biedt de industrie ook opleidingen aan. Zo blijven leerkrachten op de hoogte van de laatste industriële nieuwigheden. Studenten komen op die manier ook regelmatig in contact met werkgevers, onder andere via werkplekleren.
Het technisch onderwijs kan niet wachten
Van alle beschikbare humanitaire hulp wordt minder dan twee procent aan onderwijs besteed. Slechts een fractie daarvan is weggelegd voor het technisch onderwijs. De Ecuadoraanse jeugd is hiervan de dupe. Daarom is VVOB tevreden met het nieuwe globale fonds Education Cannot Wait. Dat fonds wil enerzijds bestaande onderwijssteun coördineren voor kinderen en jongeren die getroffen zijn door een humanitaire ramp of crisis, en anderzijds investeringen daarin aanmoedigen.
Zonder een strategie op lange termijn is effectief, cultuurgevoelig en ontwikkelingsgeschikt reageren onmogelijk in humanitaire rampsituaties. Als Education Cannoit Wait al had bestaan vóór de aardbeving in april, zou Ecuador een jaar lang noodhulp en steun gekregen hebben, tot haar onderwijs terug op punt stond.
