U bent hier

Stageland: 
Rwanda
Stagejaar: 
2018

Hier ben ik dan. Boris Van Hecke, 20 jaar oud, in mijn laatste jaar bachelor lager onderwijs en op eindstage in het prachtige land Rwanda. Er viel heel wat te beleven tijdens de stage. Zowel om persoonlijk vlak als op profesioneel vlak ben ik op vele vlakken veranderd. Rwanda zit in mijn hart zowel als leerkracht als mens.

Het landschap in Rwanda is ongelofelijk mooi. Als je in een stressperiode zit, en je hoofd zit helemaal vol, raad ik je zeker aan om naar daar te gaan. Je kan er eventjes volledig ontstressen ookal heb je daar je werk.

De mensen in Rwanda zijn ook heel behulpzaam en vriendelijk. Ze staan altijd te springen voor je te helpen. Zo hebben Lien en ik heel wat pech gehad in onze vakantie met de auto. Hadden we toen de hulp van de mensen niet gehad, stonden we nu nog ergens in de bergen met een platte band. Ook op de TTC waren de mensen zeer behulpzaam. Als we iets van materiaal nodig hadden voor onze projecten uit te werken, stonden de broeders altijd klaar om ons te helpen. Vooral Broeder Jean deed veel voor ons. We konden alles vragen aan hem.

Het was zeker niet een typische stage dat je zou verwachten in een opleiding leerkracht lager onderwijs. Zelf hebben we weinig voor de klas gestaan. De focus lag op het ontwerpen van materialen die de studenten kunnen gebruiken in het lager onderwijs. Deze materialen moesten er voor zorgen om de zorg rond het milieu te vergroten.

Lien en ik wisten om voorhand dat het dus geen typische stage was. Toch hebben we gevraagd aan onze organisatie en stageschool of we enkele keren les mochten geven. Dit mochten we dan ook doen op zaterdag in “the environment group”. Een echte uitdaging maar vooral ook een ideaal moment om ons materiaal dat we hebben ontwikkeld uit te testen voor een hele klas toekomstige studenten.

Deze stage heeft mij heel hard geholpen in het maken van planningen. Ik ben nooit echt een pro geweest in het plannen van zaken. Hier moesten we onze stage volledig zelf inplannen. Vol moed begonnen we aan onze planning. Doorheen de tijd hebben we uiteraard eens moeten afwijken van deze planning. Toch was deze planning echt goed. Zo waren we zelf ietsje vroeger klaar met al het werk. Hieruit kan ik dus leren dat een planning een houvast biedt. Het biedt ongelofelijk veel structuur in je hoofd. Dit kunnen we meenemen naar de praktijk in België. Nu we weten wat het is om 3 maand vooruit te plannen, kunnen we dit toepassen op het plannen van lessen eenmaal je je eigen klas hebt.

Flexibiliteit is ook iets wat je moet hebben in een Afrikaans land zoals Rwanda. Vaak zijn onze lessen en plannen verplaatst omdat er op het laatste moment iets anders voorzien wordt voor de leerlingen. Dit zorgde vooral bij mij soms voor frustratie. Toch leer ik hier uit dat ik in die situaties het hoofd koel moet houden. Zeker naar het laatste deel van de stage, lukte mij dit al zeer goed. Creativiteit is dan weer iets waar de Rwandezen veel beter op scoren dan wij. Ze maken al hun didactisch materiaal zelf met wegwerpmateriaal. Dit doen ze in het Teacher Resource Center (TRC). Dit zouden wij graag willen integreren in België. Door zo’n center op onze campus op te starten, willen wij de creativiteit van de toekomstige leerkrachten aanwakkeren. Het biedt ook tal van voordelen. Zo recycleer je afval tot iets wat je dagelijks kan gebruiken in een klas. Door samen met je medestudenten didactisch materiaal te maken, kunnen we ook steeds de inventaris uitbreiden. De leerlingen kunnen zo het materiaal ontlenen van elkaar. Zo hoeft elke leerlingn niet alles nieuw te kopen. Door dit te doen, willen wij de ongelijkheid tussen arm en rijk aangaan op onze campus.

Tenslotte wil ik het nog eens hebben over mijn partner in crime Lien Raman. Nooit zou ik op buitenlandse stage meer vertrekken zonder haar. We hebben ongelofelijk veel steun aan elkaar gehad. Zowel in de goeie als de slechte momenten hebben we elkaar door dik en dun gesteund. Rwanda is een prachtig land. Ik zou er ook direct weer naar terug willen voor de vriendelijke mensen en de prachtige natuur. Maar het liefst van al zou ik dit weer willen doen met Lien.