Mijn stage in Battambang, Cambodja, is er één om nooit te vergeten. Het was een 'once in a lifetime-opportunity', iets dat je niet twee keer zal meemaken. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten voordat ik het vliegtuig opstapte. Nu kan ik zeggen dat ik leerde lesgeven aan klassen die dubbel zoveel leerlingen bevatten als in België en dat werken met low-cost materials echt een verschil maakt. De stage zelf was twee maanden en ik werkte samen met studenten van daar. Zij vertaalden wat ik zei en waren altijd bereid om mij te helpen. Op het eind waren het twee goede vriendinnen geworden.
Ik gaf de vakken wiskunde en science en probeerde er mijn persoonlijke draai aan te geven. Het leuke was dat de mentoren altijd openstonden om iets nieuws te proberen. Naast wiskunde en science was het ook de bedoeling dat we STEM introduceerden bij de leerkrachten en leerlingen. Dit zijn lessen waarin de leerlingen geen instructies krijgen van de leerkracht maar alles van hen komt. Je geeft hen enkel een doel en het materiaal en ze denken zelf na (in een groep) hoe ze tot een goed resultaat kunnen komen. Als leerkracht geef je de leerlingen vrijheid om eens zelf na te denken en uit te voeren. Je test het resultaat en evalueert op het einde van de les. Je zal bepaalde leerlingen echt open groeien in deze lessen, stille of niet zo'n sterke leerlingen konden "eindelijk" hun sterktes laten zien en het maakte me gelukkig om deze verandering te zien. Zo besef je pas hoe hard de leerlingen deze soort lessen nodig hebben.
De twee maanden vlogen voorbij. Natuurlijk waren er ook mindere ervaringen, zaken waar ik niet mee akkoord ging. Toch kijk ik met plezier terug op mijn tijd in Cambodja. Je leert zoveel nieuwe mensen, een nieuwe cultuur en jezelf kennen in het buitenland en ik raad het aan iedereen aan. Het zal mijn lesgeven in België positief beïnvloeden en de dingen die ik daar geleerd heb, zal ik voor altijd meenemen.
