Mijn stage in Zambia was zonder twijfel mentaal de moeilijke stage gedurende mijn opleiding. Alle verwachtingen die je hebt klaar staan voor vertrek kan je zo de vuilnisbak ingooien eenmaal je er staat. Nergens rozengeur te ruiken of maneschijn te bespeuren. Het was de harde realiteit waarin je gesleurd wordt.
Klassikale lessen, frontaal, overvolle klassen, amper didactisch materiaal, halve dagen les,… Malwita Primary school is een overheidsschool in Central Province, Serenje.
Ik liep stage in grade 1 en had de eer om met twee leerkrachten samen te werken. Bijna elke dag werkte ik bovendien ook samen met maar liefst 60 leerlingen. De eerste struikelblok werd al vlug ondervonden, de taal. Alle kinderen spreken Bemba, maar geen Engels, wat ook logisch is. Gedurende de stage evolueerden ik en de kinderen in het begrijpen van elkaar. Met basiszinnen, gebarentaal en gezichtsuitdrukkingen konden we het wel met elkaar vinden en samenwerken liep steeds vlotter.
Wat ik spannend vond aan de groep is dat elke leerling daar zat met zijn/ haar verhaal.
Knowledge is vijf jaar, heeft nooit ECE (kleuteronderwijs) gehad en zal waarschijnlijk volgend jaar nog eens in grade 1 zitten. Danita is een meisje met drie jongere broers. Ze komt altijd te laat in de klas, omdat ze moest koken voor hen voordat ze naar school komt. Chipo is de oudste van de klas, 12 jaar oud. Hij is samen met drie andere jongens van de klas de slimste. Hij is graag de baas en houdt de controle graag over zijn klasgenoten. Grace heeft het thuis absoluut niet breed en komt nooit met een potlood naar school. Wanneer er geschreven wordt in het schriftje zit ze altijd met haar buur te spelen. Anisa komt heel vaak niet naar school, omdat ze moet werken thuis voor haar ouders. Ze mist veel leerstof en verdrinkt elke les dieper.
Dit zijn enkele situaties die meer dan normaal zijn voor Zambia.
Het spreekt voor zich dat met zulke situaties een groot niveauverschil gecreëerd wordt in de klas. Via het integreren van spel heb ik geprobeerd aan de noden van de leerlingen te voldoen. Elke dag probeerde ik de klas naar buiten te nemen om leerstof al spelend aan te leren, maar dat viel vaak tegen. De groep was vaak te groot, kinderen letten niet altijd op, beperkt materiaal,… Ondanks de vele tegenslagen ben ik er wel in geslaagd om een verschil te maken. Leerlingen hebben tijdens het tussentijds examen beter gescoord ten opzichte van andere jaren. Al het harde werk dat ik werkenlang heb geleverd, heeft duidelijk wel zijn vruchten afgeworpen.
Mijn stage- ervaring kon zeker en vast beter, maar sommige momenten zal ik zeker nooit meer vergeten. Ook gewoon alles naast de stage was onvergetelijk. De cultuur, de mensen, het land,… dingen die je hart nooit meer zullen verlaten.
